«Ο μάγος»
Ο μάγος τοποθέτησε το καπέλο πάνω στο τραπεζάκι και λέγοντας ακαταλαβίστικα λόγια έβγαλε ένα Λαγό από το καπέλο.
Οι θεατές χειροκρότησαν.
Ο μάγος στην επόμενη παράσταση κοίταξε τους θεατές ,είπε τα ακαταλαβίστικα λόγια του και από το καπέλο έβγαλε μια κατσίκα.
Οι θεατές ζητωκραύγασαν!
Ο μάγος περίμενε ότι στην επόμενη παράσταση οι θεατές θα εκπλαγούν και είχε δίκιο, όταν από το καπέλο έβγαλε ένα ελέφαντα.
Αυτό που δεν είχε προβλέψει ήταν ότι οι θεατές φώναζαν μπράβο το καπέλο σου είναι μαγικό, θεϊκό, υπέροχο. Όποιος έχει τέτοιο καπέλο μπορεί να κάνει θαύματα!
Στην τελευταία παράσταση ο μάγος πέρασε μπροστά από το κοινό του πλησίασε το καπέλο έβαλε το κεφάλι του μέσα και άρχισε να χώνεται μέχρι που εξαφανίστηκε!
Οι θεατές έμειναν με το στόμα ανοικτό!
Και τώρα… τι θα κάνουμε το καπέλο χωρίς το μάγο?
«Το γεύμα»
Ο οικοδεσπότης σήκωσε το ποτήρι και φώναξε:
«Απολαύστε το γεύμα!»
Οι καλεσμένοι χαμογέλασαν ηδονικά και έπεσαν με τα μούτρα στο φαί.
Αυτό επαναλαμβανόταν για αρκετό καιρό, μέρες, χρόνια. Τα φαγητά ποτέ δεν ήταν ίδια με τα προηγούμενα, ούτε το κρασί, τα γλυκά, τα φρούτα.
Κάθε μέρα οι καλεσμένοι καθόντουσαν στις θέσεις τους, κοίταζαν με ένα φιλήδονο βλέμμα, τον οικοδεσπότη, και ρώταγαν:
«Και σήμερα τι εκλεκτό μας έχετε;»
Στα αλήθεια τους είχε κακομάθει, δεν τους χάλαγε ποτέ τα χατήρια και αυτοί σε αντάλλαγμα τον αποθέωναν. Εξάλλουείχε την καρέκλατου στην κορυφή ενός τραπεζιούπου φιλοξενούσε το γεύμα του αιώνα!
Ώσπου μια μέρα ο οικοδεσπότης δήλωσε μπροστά σε ένα άδειο τραπέζι ότι το γεύμα έφτασε στο τέλος του.
«Οι συνταγές τελείωσαν» είπε, «δεν ξέρω τι άλλο να δώσω διαταγή να μαγειρέψουν».
Οι καλεσμένοι που είχαν μάθει ότι 08:00 σερβίρετε το γεύμα άρχισαν να φωνάζουν και να πλησιάζουν απειλητικά στο μέρος του.
«Θέλουμε κάτι πιο εκλεκτό» είπαν, δαγκώνοντας τα έπιπλα, τα τραπεζομάντηλα, τις καρέκλες, γρυλίζονταςκαι κραυγάζοντας σαν άνθρωποιτων σπηλαίων.
Τα φώτα έσβησαν και όταν ξανάνοιξαν το ρολόι του τοίχου έδειξε οχτώ, το τραπέζι ήταν στρωμένο, η καρέκλα στην κεφαλή του ήταν άδεια και οι καλεσμένοι ήρεμοι, καθόντουσαν στις θέσεις τους.
Ήταν έτοιμοι να φάνε τον πιο εκλεκτό μεζέ.