Γράφει η Λένα Μαρκή

Σκουπίδια, γυαλιά, ναρκωτικά, εγκατάλειψη … αυτά είδαν τα παιδιά στον «Ιόλα»!

Αυτά είδαν οι μαθητές δημοτικού σχολείου της Αγίας Παρασκευής που επισκέφτηκαν το κτήμα Ιόλα, αυτά είπαν και στο βίντεο που έχει βγει στη δημοσιότητα.

Αυτά ακούσαμε να αναφέρονται και στη συνεδρίαση του δημοτικού συμβουλίου και ο Δήμαρχος κ. Σταθόπουλος, αφού εξέφρασε τη χαρά του που ο χώρος είναι προσβάσιμος στα σχολεία της πόλης μετά την απόφαση της δημοτικής Αρχής, παραδέχτηκε εμμέσως πλην σαφώς ότι ήταν γνώστης της κατάστασης αυτής. Προσπάθησε να εξωραΐσει την κατάσταση αναφέροντας την περιποίηση του πρασίνου του κτήματος στην οποία προέβη ο Δήμος και υποσχέθηκε πως όλα αυτά θα καθαριστούν.

Επιπολαιότητα; Ανευθυνότητα;

Μπορεί εμείς οι μεγάλοι κάποιες φορές να παρουσιάζουμε τις καταστάσεις κατά το δοκούν, τα παιδιά όμως λένε την αλήθεια και μάλιστα αυθόρμητα, χωρίς σκοπιμότητες και υπεκφυγές.

Οι μαθητές του δημοτικού σχολείου εξέθεσαν άθελά τους την δημοτική Αρχή όταν τους ζητήθηκε να περιγράψουν με 3 λέξεις τον χώρο που επισκέφτηκαν. Η λέξη που κυριάρχησε ήταν «σκουπίδια» και ακολούθησαν οι λέξεις «γκράφιτι» και «εγκατάλειψη» με το αποκορύφωμα να είναι το άκουσμα των λέξεων «γυαλιά» και «ναρκωτικά» από το στόμα μικρών παιδιών!!! Βλέπετε η δημοτική Αρχή αμέλησε να φροντίσει για την ασφάλεια των μαθητών, επέτρεψε στους μαθητές να αντικρίσουν «γυαλιά και ναρκωτικά» σε μια εκπαιδευτική εκδρομή σε χώρο ιδιοκτησίας της, χωρίς να αναλογιστεί τις όποιες συνέπειες. Τόση ήταν η επιθυμία της να δείξει το νέο της απόκτημα που όλα τα υπόλοιπα ήταν … ψιλοπράγματα.

Άραγε μπορούν οι γονείς να την εμπιστευτούν ξανά;

Μπορεί το διδακτικό προσωπικό των σχολείων της πόλης μας να αναλάβει ξανά τέτοια ευθύνη;

Αυτό εννοεί ο κ. Σταθόπουλος όταν μιλάει για πολιτιστικό τοπόσημο;

Για μια ακόμα φορά η Διοίκηση Σταθόπουλου αδυνατεί να κινηθεί με στόχο και σχεδιασμό και προχωρά σε ευκαιριακές λύσεις πιστεύοντας ότι αυτό σημαίνει προσφορά προς τους δημότες. Αποδομεί μόνη της την εικόνα που παρουσίαζε για την αξιοποίηση του κτήματος και της βίλας Ιόλα πριν την αγορά. Καταστρέφει μόνη της το όνειρο ακόμα και εκείνων που ήταν υπέρμαχοι αυτής της αγοράς, που όμως είχαν φανταστεί πολύ διαφορετική την επόμενη μέρα.

Επιπολαιότητα; Ανευθυνότητα;

Η απάντηση δική σας.

(Οι φωτογραφίες και το βίντεο δημοσιεύτηκαν στο blog Ο δημόσιος χώρος και ΕΔΩ στις 25/4/2018).

Ανασύρθει στις 27/5/2020 από https://www.aparaskevi-images.gr/2018/04/26/%cf%83%ce%ba%ce%bf%cf%85%cf%80%ce%af%ce%b4%ce%b9%ce%b1-%ce%b3%cf%85%ce%b1%ce%bb%ce%b9%ce%ac-%ce%bd%ce%b1%cf%81%ce%ba%cf%89%cf%84%ce%b9%ce%ba%ce%ac-%ce%b5%ce%b3%ce%ba%ce%b1%cf%84%ce%ac%ce%bb%ce%b5/

v       Η παλιά ονομασία ήταν «Βρωμοπούσι». Το όνομα αυτό σώζεται σε επίσημους χάρτες της Γεωγραφικής Υπηρεσίας Στρατού του 1981. Σε παλιά συμβόλαια οικοπέδων & αγροτεμαχίων σώζεται και η ονομασία «βρωμοπήγαδο». Ονομασίες χαρακτηριστικές της τότε εδαφολογικής ιδιομορφίας της περιοχής. Η περιοχή αποτελούσε βαλτότοπο και γνωστό κυνηγότοπο για Αγιοπαρασκευιώτες και Αθηναίους. Στη δεκαετία του 70 οι κάτοικοι την ονομάζουν «Πευκάκια» λόγω των πολλών πεύκων που υπήρχαν εκεί και για να εξωραΐσουν τη φυσιογνωμία της περιοχής. Εξάλλου είχε αρχίσει να αλλάζει η εικόνα της.

v Στη δεκαετία του 50 στα Πευκάκια υπήρχαν αμπελώνες με πλούσιες ποικιλίες όπως σαβατιανό, σιδερίτες, μοσχάτα, ροδίτες, φράουλες, σταφίδες και παράγονταν άριστης ποιότητας κρασί. Επίσης σε αφθονία ευδοκιμούσαν οι συκιές. Τα σύκα που παράγονταν πουλιούνταν σε τελάρα στην οδό Κλεισθένους (αποτελούσε κύριο δρόμο και οδηγούσε στην Πεντέλη). Ακόμη και το κόκκινο αργιλώδες χώμα των Πευκακίων χρησιμοποιούταν στην κατασκευή σταμνών, κανατιών και γλαστρών το 1950 -1970.

v       Τις δεκαετίες του 60 και 70  τα σπίτια δεν είχαν ρεύμα. Η ηλεκτροδότηση άρχισε το 1958 με χρήματα των κατοίκων και καλύφθηκαν οι δρόμοι Πρεβέζης, Θεσσαλονίκης, Θερισού και Χρυσοστόμου Σμύρνης.

v       Η πρώτη παροχή νερού σε κατοικία πραγματοποιήθηκε το 70 (Αγάθωνος & Μακαρίου). Έως τότε η ύδρευση γινόταν από πηγάδια της περιοχής και το νερό μεταφέρονταν στα σπίτια με φορτηγά έναντι αμοιβής. Επίσης μετέφεραν νερό από την Πεντέλη. Επί δημαρχίας Λεονάρδου Χατζηανδρέου άρχισε και ολοκληρώθηκε το δίκτυο ύδρευσης από το Δήμο, το οποίο αργότερα παραχωρήθηκε στην ΕΥΔΑΠ.

v       Στις αρχές της δεκαετίας του 70 στα Πευκάκια κατοικούσαν 500-600 κάτοικοι, στις αρχές του 80 ξεπερνούσαν τους 1000 και σήμερα ξεπερνούν τις 10 – 12.000 άτομα.

v       Στις 20 Σεπτεμβρίου 1951 ιδρύεται ο πρώτος σύλλογος της περιοχής με την ονομασία «Εξωραϊστικός Σύλλογος Παραδείσου Αγίας Παρασκευής» με πρόεδρο το Βασίλη Μπουτσικάρη, για τα Πευκάκια και τον Παράδεισο.

v       Το 1975 ιδρύεται σύλλογος για τα Πευκάκια με την ονομασία: «Αναπτυξιακός – Εξωραϊστικός & Εκπολιτιστικός Όμιλος Πευκακίων-Παραδείσου» με πρώτο πρόεδρο το Μιχάλη Μιχαηλίδη. Ο σύλλογος λειτούργησε ως τη δεκαετία του 1980. Στο ενδιάμεσο της πορείας του υπήρξε διάσπαση με την αποχώρηση μελών καθώς και του προέδρου κ. Μιχαηλίδη.

v       Ο «Εξωραϊστικός Φυσιολατρικός Σύλλογος Πευκακίων  <Η Αναγέννηση>» ιδρύεται στις 3 Δεκεμβρίου 1977. Χρέη προέδρου εκτελούσε ο Κων/νος Τρυφωνόπουλος έως τις 14 Μαρτίου 1978 οπότε εκλέγεται το πρώτο ΔΣ με πρόεδρο τον κ. Μιχαηλίδη.

v       Την άνοιξη του 1979 εν μια νυκτί και με πρόχειρα υλικά χτίζεται το Ναΰδριο των Αγίων Αναργύρων και το επόμενο πρωί οι πρωτεργάτες βρίσκονται στο Αστυνομικό τμήμα μετά από μήνυση του φερόμενου ως ιδιοκτήτη του οικοπέδου. Ο ναός πρωτολειτούργησε το Πάσχα του 1979 από τον αείμνηστο πρωτοπρεσβύτερο  π. Αντώνιο Αλεβιζόπουλο. Η ανέγερση όμως νέου Ναού δεν ήταν δυνατή, λόγω μη ύπαρξης τίτλων ιδιοκτησίας του οικοπέδου, παρά τη θετική απόφαση του ΔΣ του Δήμου Παιανίας (στον οποίο ανήκε διοικητικά η περιοχή των Πευκακίων). Στις 17/7/2006 τοποθετείται επίσημα ο θεμέλιος λίθος για την ανέγερση του νέου Ι.Ν. Αγίων Αναργύρων από τον Μητροπολίτη Αχελώου Ευθύμιο Στύλιο με την άδεια του τότε Αρχιεπισκόπου Χριστόδουλου.

v       Με το Προεδρικό Διάταγμα Αρ. Γ. 310/71, στις 12/1/1978 που υπογράφει ο Υπουργός  Μεταφορών Νικόλαος Ζαρντινίδης η έκταση που ανήκε στο Δήμο Παιανίας, στη θέση που βρισκόταν παλιότερα το Λατομείο Γκικάκη και μετά ο σκουπιδότοπος των Δήμων Χαλανδρίου και Παιανίας, εγκρίνεται για την ανέγερση του 9^ου Δημοτικού σχολείου. Μετά από αγώνες γίνεται η μεταγραφή του οικοπέδου στον ΟΣΚ και χτίζεται το σχολείο.

v       Ως το 1979 τα Πευκάκια ανήκαν διοικητικά στο Δήμο Παιανίας. Με Προεδρικό Διάταγμα στις 30/1/1979 γίνεται η προσάρτηση στο Δήμο Αγίας Παρασκευής. Στο Π.Δ. που υπογράφει ο τότε Υπουργός Εσωτερικών Γ. Σουφλιάς ορίζεται: «Η περιοχή Πευκακίων του Δήμου Παιανίας της Επαρχίας και του Νομού Αττικής η περικλειομένη από την λεωφόρον Μεσογείων, την οδόν Κλεισθένους, την σιδηροδρομικήν γραμμήν του Λαυρεωτικού προς Χαλάνδρι (εκεί όπου σήμερα διέρχεται η Αττική οδός), την οδόν Αγίου Δημητρίου Ναυπακτίας, τμήμα της οδού Αλαμάνας, την οδόν Τσακάλωφ και την οδόν Αγελάου, μέχρι συναντήσεως αυτής με την λεωφόρον Μεσογείων, προσαρτάται εις την συνοδευομένη αυτή περιφέρειαν του Δήμου Αγίας Παρασκευής εν τη αυτή Επαρχία και τω αυτώ Νομώ».

v       Στις 7 Ιουνίου 2005 στο 9^ο Δημοτικό σχολείο ο Νομάρχης Αθηνών Γιάννης Σγουρός υπογράφει την Πράξη Εφαρμογής της Πολεοδομικής Μελέτης Πευκακίων. Η Πράξη Εφαρμογής περιελάμβανε περίπου 1600 ιδιοκτησίες σε μια έκταση 850 στρεμμάτων. Η Συνοικία πλέον αλλάζει πρόσωπο και αποκτά μεγάλες προοπτικές.

Σημ: Οι πληροφορίες αυτές αντλήθηκαν από το βιβλίο «Αναπολώντας τα Πευκάκια του χτες …» του Γιώργου Γεωργίου, πρ. προέδρου του Εξωραϊστικού Συλλόγου Πευκακίων «Η Αναγέννηση».